Boşa Giden Dileklerim

Verse 1 ebeleme oyunuma katılanı ebeledim elemeli yarışında herkesi ben eledim şık seç dediler şık bile seçemedim kes lan dediler bu çeneyi kesemedim hayatımla yüzleşirken hatalıyım diyemedim her ölüm bir erken ecel kefen tarzı sevemedim yaptıklarım doğrumuydu yanlışmıydı bilemedim her kayan bir yıldızla boşa giden dileklerim yargısız bir infaz oldu içimdeki bu nefretim saygısız kuram doluydu tek düz olan heveslerim kaygısız durum kuruntu oldu işte taakatim yaşam denen bu yarışta soluksuz Müebbet'im her anımda ölüm yanımda ah bu yüzden kederdeyim aniden çalar zilin davetsiz misafirim çerçeveye muhtaç oldu çizdiğim resimlerim amaçsız bir yolda olsa ben bu yolda bakiyim Nakarat sağır duymaz uydurur harap olan bir yolcudur rap tenimde burcudur felek içimde kuşkudur hayallerim buğuludur ölüm bu bende korkudur mesafesiz bir ufuktur söz nefeste soluktur karanlıkta iz bul haydi inanki dostum zordur hayli kim benimle dosttu sanki kim benimle arkadaşki istek arzu tükenmişti arz talepse etti tepki umursamaz biriydi harbi söz ise vermek çok basitti Verse 2 biri bizi gözetliyor günah sevabı tartıyor ölüm kimine koymuyor gül dalında solmuyor elim soğuktan titriyor kalem benden bıkmıyor yazıtlarım silinmiyor sözüm kulaktan gitmiyor kader dost olmuyor kefen bedenle dikilmiyor mübahlarım haz almıyor lügatlarım tıkanmıyor lirik bende bitmiyor fikir zikirden doğmuyor kalpler aşka doymuyor sevgi kalbe yetmiyor hayratımda bir gram su kalmamıştı kimseye hoyratında utanması yoktur asla hergele el ele ve göz gözeydi aşklar şimdi diz dize kuşku kuş misali uçtu kaldık böyle biz bize uzun ince düz bir yolda durmadan giden tren gar görünce raylarında aniden çeker fren meçhule giden bir yolcu rolundeydim sahiden gece gündüz ilerlerim nefes hiç tükenmeden