Bugün Ölmedim Yine (Bölüm-II)

Nemli bi' kibritle sigara yakma çabasıyım Paralel evrenimde "otuz altı" çocuk babasıyım Bir yetimin babasından kalma yamalı abasıyım Mandalina kokan çocukluğumda kömür sobasıyım "Andımız"la tek ses olan bir ilkokul sırasıyım Yasak da olsa velîden istenen karne parasıyım Kalorifer kazanlarında yanan kömür karasıyım Mahâlle maçını başlatan bi' demir paranın turasıyım Arka bahçelerin incir ağacı dikili tarafıyım İzbe bir inşaatta bulunan Kral dergi parafıyım Ezberim kuvvetli, telefon rehberinin sahafıyım Mahâlle kültürüyle modern zamânın tam Araf'ıyım Alıştığı bi' sokağı terk eden çocuğun tasasıyım Eşyâların yığıldığı bir kamyonetin kasasıyım Ortaokul sıralarında sınıfımın en kısasıyım Bir saatlik yollarda yürüyen öğrencinin posasıyım Suyla dolan, altı delik ayakkabının tabanıyım Bi' garibanın en az üç beden büyük gelen kabanıyım Okul kütüphânesinden çalınmış Steinbeck romanıyım Takım giyince efelenen o "Deli Yürek" zamânıyım Hırsızlıkla suçlanan bi' mâsumun gıyâbıyım "Ucuz" denip içilen köpeköldüren şarâbıyım Sarhoşluğunu reddeden bi' berduşun hicâbıyım Küçük bi' kâlpte bi' çift elâ gözün inkılâbıyım..! Düşler mâvi gökyüzüne hasret Karanlıklara batmış rûhun sorgusu bitmez Söyle; kimim ben..?! Otuz bin kandili üfleyip söndüren bi' depremim Ve hayâllerine kan doğrayan on binlerce artçısı İçine ağlayan bi' gencin gönlündeki mahremim Yırtık bi' mektup okundukça rûha vuran kamçısı İşçilerin köleliğiyle kurulmuş bedestenim Bütün atölyeyi bir anda işgâl eden yangınım Nefes kesikliğinde ölüme göz dikip bakan benim Kuyumcu tezgâhından sokağa savrulan bir altınım En büyük suçu okuldan kaçmak olan ergenim Sâhil boyunca turlayan ve durmayan ayaklarım Yavan pideyle yol üstünde iftar edenlerdenim Bi' otobüsün son koltuğunda düşer gözkapaklarım Sarayburnu'ndan Boğaz'ı selâmlayan heykelim Her vapurun fahrî yolcusu olan bi' martıyım Kimi zaman boşvermeyi düstur bilen bi' tembelim Kimi zaman hayâtın yükünü sırtlanan bi' tartıyım "Dış hatlar-geliş"te uyuyakalan bi' değnekçiyim Güzel bi' kadının belini saran cılız bir prangayım Ayaz kokan İstanbul sokaklarında bekçiyim Köprü üstünde burun kırıp baş yaran kavgayım Babamın göğsüne ansızın saplanan kâlp kriziyim Ecel teriyle ıslanan gecenin buruk siyâhı Güneş batarken daha da aydınlanan Ege Denizi'yim Rakıyı buzla demleyenlerin yegâne günâhı..! Düşler mâvi gökyüzüne hasret Karanlıklara batmış rûhun sorgusu bitmez Söyle; kimim ben..?! Majör depresif bir adamın minör alkôl komasıyım Ölen sevdiceğinin ardından dinmeyen gözyaşı Büyük bi' yüreğin küçücük bi' acıya dayanamamasıyım Nereye dikildiğini dahi bilmediğim mezar taşı İçten içe dertlenip çöken bi' müzmin hastayım Âcil servis sedyesinde bağlanan kan torbası Başımda duran annemin kaşık vurduğu tastayım Bulaşık suyundan hâllice hastâne çorbası Morga giren cesetlerden biraz daha canlıyım Hiç dinlenmeyen şarkıların tanınmayan sâhibi "Hak ettiğin yerde değilsin" dedirten zanlıyım Tek kişilik savaşların hem yenik hem gâlibi Arkasından konuşulup da yüzüne gülünen aynayım Donuk bakışların altında duran sahte tebessüm Güz zamânı uzak diyarlara seğirten turnayım Ağlamaklı bir ezgiyle dile gelen bi' terennüm Münzevîyim, mikrofon başında inzivâdayım Bi' taşla en az on dört kuşu indiren bir avcıyım Pavlov'un köpeklerini hırlatan intifâdayım "Piyasa" denen suç örgütüne dâvâ açan savcıyım Sarının lâciverdi, kırmızının beyazıyım Dut ağacının üstünden bakıyorum ömrümün seyrine Büyük bi' şehrin gettosunda susanların avazıyım Şükürle başlarım güne ki "bugün ölmedim yine"..! Düşler mâvi gökyüzüne hasret Karanlıklara batmış rûhun sorgusu bitmez Söyle; kimim ben..?!