Cahil Edebiyatı

Câhil Edebiyâtı yapıyorum, ezberci değilim Hangi şair hangi şiiri yazdı; hiçbi' zaman bilmedim "Falancanın kalemi bu" demem bi' dizeyi okuduğumda Feyzi gökten aldığımdan üstâdıyım kendimin Rengim biten bir mumun dibinde biriken tortu beyazı Hayâller Bodrum'un yazı, hayâtlarsa Sivas'ın ayazı Öğrenilmiş çâresizlik ve biraz depresiflik Ben buyum, cancağızım; mevzu derin, doldur bardağı Ihlamur kokan yaz akşamlarına sor beni İlk defâ sarıldığımız ağacın yanına bırakmışım gölgemi Seninle geçen her dakîka ezgisiz bi' melodram Dudaklarınla kapanmış suâremin son perdesi Terk edip de kurtuldun, benim kaçacak yerim yok Ölümle kendim arası bi' yerlerde sıkışıp kalmışım Rüyâlarımsa bakışlarımı sende tutan teleskop Ondandır her sabah bi' yıldız kaydı sanıp kalkışım..! Bakışların düşer gözlerimin içine Nemli bi' mendil gibi dokunur Ufukların kızılında bulur yine.. Titreyen ellerim senin kokunu...!!! Soyut bi' gücün sultasında ezilmekteyim Üzengi yaralarıyla kan revan olmuş ayak bileklerim "Kahır" dediğin vâdesi dolmuş bi' kadeh bâde Her yudumda nihâvende çalar rûhum; susup dinlerim Sessizliğini ver ki sensizliğime döküp söndüreyim Saç tellerinle yaralayıp şu yalnızlığımı öldüreyim İste, deniz tutuşsun; iste, gecen gündüz olsun İste, büküp zamânı dünyâyı terse döndüreyim Onca cümle kurdum, hepsi öksüz kaldı ansızın Sonbahâra direnen o son yaprak kadar yalnızım Vedâsı eksik yazılmış bir hikâyenin gizli öznesiydik Hikâye bitti; sen gittin, ben uyandım Varlığın salkım söğüt ve kökün bayağı derinde Sen dallanıp budaklanırsın; yansa canım dokunmam Umut fakirin ekmeği; kan doğradığım hayâllerimde Belki biz de büyütürüz şâir ceketli çocuklar..!