Cambaz

Kıble tek ve Tanrı tek Düşündüren bu sanrı tek Kefenin rengi tek Kaf Dağı'nın ardı tek Kaç yolun revânı oldun?? Yoldaşın değilse sövdün herkese Şimdi döndün Geçmişine bi' sürme çek Hürmet ettiğim yegâne üstâdım Bir zaman dizelerinle küs kaldım Kötü bi' düş saydım Hüsrânım oldu bitmek bilmeyen manevralar "Gerçeğin peşindeyim." mi?? "Bunlar eski mavralar." Primitif bi' kitlenin dilinde gezdin yıllarca Aperitifler baydı, kümülatif bi' ana yemek gerek Sırada beklemek mi, sıranı beklemek mi tercihin?? Yeraltı "olmamış" demek mi?? Bu da senin teveccühün Teşebbüsünde kasıt varsa sıyrılamazsın Yanlış da olsa dünkü senden ayrılamazsın kolayca "Kolaysa anlat" bakalım sağır duvarlara bi' masal Söz gümüşse sükut yastık altı yatırımıydı behemehâl Susuz bi' topraktan çamur yarat hadi!! Duygusuz sözlerle gününü karartıp da yat hadi!! Bu "kâlp krizin bekçisi", derin bi' şiir seçkisi Elinde gümüş tepsisiyle telvelerin emekçisi İlham perim "pis sakallı, donuk bakışlı" biriydi Adını duyduğum o bütün pirlerin de piriydi Görür gönül gözüm, yürürken ayaklarım kendi yolunda Senin yerin tam semâverin solunda.. Akıyor zaman avuçlarımdan, durmaz Hâlimi anlatmaya dermanım olmaz İpin üstünde değil, ucunda cambaz Feryâdımı döksem deryâya, rûhun duymaz.. Hemfikir değilken hemhâl olabilir insanlar Hem ne var ki bunda?? Farklılıklar zenginlik değil midir?? Her yolun revânı başka, güzergâhı başka Ama durunca adımlar ve nefes, çağrı topraktan gelir Dört kollu kalkıyor!! "Sessiz gemi"nin ıssız yolcusu Zaman kalburunda elenir oldu yaşama arzusu Üstünde kalan tânelerse "deneyim" adını aldılar Yalancı yakınlar timsah gözyaşlarıyla kaldılar Yüzme bilmez hâldeyim ve bir derin denizdeyim Ilık ve tuzlu bi' katreyim, bir soluk benizdeyim Yutkunmayı güçleştiren bir ukde gibi genizdeyim Bir hiçim, ben hiç kimseyim, hiçlik beldenizdeyim Bendeniz neyim?? Neyini yitirmiş bi' neyzenim Karanlık dehlizlerine cesetler gömülmüş mahzenim Siyah bi' mezar taşına kanla yazılmış "lâ tahzen"im Sekiz yıl arayla kâğıda dökülen kelime haznenim Doksanların son sahnesinden geldi sesin evvelâ Kişilik arayışında her ergenin rûhu Kerbelâ.. İlk dost kazığı, ilk kavga, ilk aşk.. Üst üste her belâ "Yitirdiklerime sordum cenneti", sessizlik tek cevap Leyla'sını yitirmiş Mecnun'dan hâllice hâlim Şimdi aklıma her estiğinde konuşurum Tanrı'mla Budur tek ibâdetim.. Gönüllere dokunmak hayâlim Ve lâkin sesimi duyurmaya kalmadı şevkim-mecâlim..