Muhalif şarkı sözleri

Bardağın hiç dolmayan kısmında saklıyım Bir ihtilâlin ertesinde kitaplar misâl yasaklıyım Hısımlarından ihânet, hasımlarından şiddet görmüş mazlumum Sen benden farklı, bense senle aynıyım Cevapsız bıraktığın suâllerindi geleceğin Uykularını gasp eden hayâllerindir geceleyin Sevmediğini biliyorum; duymak da istemezsin Zâten ilk kez öğrendiğim bi' dilde susuyorum bak heceleyip "Ben hep varım" diyenler yokluklarını bıraktılar Ve sense hâlen saklarsın gözyaşını yastık altına Kıçına şaplak yediğin andan selâ verilen âna kadar yalnızsın Gözümün içine bak ve küfret bahtına Tırnaklarını sapla, kana bulansın avuçların Çocuk değilsin, bıraksan artık anılarınla avunmayı?! Aşkı yudumladıkça genzinden aşağı aktı kezzap Bi' kaç mayhoş tatlı günmüş onca derdin sus payı..! Dünden yârına mîras ömür Ödülüm "veryansın" eden bi' gönül Çözülür dizlerimin bağları Ağlarım, aynamda bir enkaz görünür...!!! Bâzen sustun, sindin içine; hiçlik oldu merteben Sükûnetinse kemiklerini parçalayan testere Heveslenen de sendin pes edip umutlarını dağlayan da Hâlen gözünü ıslatıp bakarsın eski resmine İsli puslu gökyüzü, griye dönmüş bulutlar Çocukluk, ipini kopartıp fezâya kaçmış uçurtma Dudaklarındır gardiyan baş kaldıran her cümlene Gülünçtür küçücük ellerinle yaşamın ipine tutunmak Bi' pikabın iğnesinde can verir plâklar istisnâsız Çığlıklarını tutsak eder karanlığının istilâsı Susss!! Benim söz hakkım.. Duy!! Bi' dinle artık Ayağa kalk, direnmen lâzım bitene dek hayat belâsı Yokluğun kıyâmetimdir, varlığın bir hastalık Ne kadar yaşarsan yaşa hep vâr olduğum yaştasın Hah, yanında kimse yok; bu kez de benim kimsem ol Nasılsa rûhun uçtuğunda kesileceksin kaskatı..! Dünden yârına mîras ömür Ödülüm "veryansın" eden bi' gönül Çözülür dizlerimin bağları Ağlarım, aynamda bir enkaz görünür...!!! Edebiyatla ilgin kendi yazdığın kadar Yazarsın ayrılıklara, okunmaz kastığın kadar Hayâtı mantığında damıttın, mürekkep ettin kalemine Gülümsemense rafta kalmaz yüzünü astığın kadar Bir iki şişe bitince hemen kalkışırsın devrime Bi' kaç kadeh cilâdan sonra sen olursun devrilen Dem bulurken rûhun gem vurulmayan şafak söker Kıdemli dertler terhis olur elem yürürken beynine Günâha teşnesin ve vişne kızılı bir ateştesin Özgürlük yıkık bi' kalenin burçlarında beklesin İtekleyince ağır ağır döner hayâtın çarkları Pas tutan kaburganın tam ortasından ses verir Silkin de bi' bak bakalım, yanındaki kim?? Önüne boş bi' cüzdan koy ve seyret tanımak için İti at izine karıştıkça silinir tüm resimler Elinde kalan sâde sayfana sıçramış kan izi..! Dünden yârına mîras ömür Ödülüm "veryansın" eden bi' gönül Çözülür dizlerimin bağları Ağlarım, aynamda bir enkaz görünür...!!!

Sanatçının Fotoğrafı

Muhalif