Hoşçakal

Ben değilim bende, sende kaldım senden habersiz Desen de "gelme, istemem!!" sende kalış kadermiş Ensemde patlayan tokatla denktir senden her kelâm Esen yel aldı sanki benden seni; bu vedâ kaç etti?? Düş kurup kırılsın diye güç vermek senin düsturun Hüzün bulutlarından akan damlalarla gül kurur Yüzüm buruk; çocuk misâli ağlamaklıyım Şu üç kuruşluk tavır için bağışla, serttir üslûbum Mürekkep kanım, kalem parmaklarım, sayfam duvar Günah sevapla cenk ederken Araf'ta kalmak kumar Suçum sâbit görüldü; müebbet yazıldı adıma Hücrelerden darağacına bi' tahliye var mahkûma Günahkâr gecelerin yalancı şâhidiydim, usandım Şu kâlbim öyle çöle döner ki anlattıkça susarsın Kurudu gözlerim, bi' damla sana aşerdi gözbebeklerim Teninden elime süzülen her serâbı su sandım..! Hoşçakal, bebeğim Avuçlarım kanar Aktıkça gözlerimden alevler Hoşçakal, bebeğim Özledikçe seni yanar bu ten Sensizlik ateşten...!!! Suskunum, canım; sükûta direnemez bu kelimeler Sönük ocakta pişen kahvenin telvesi erimeden Kâlbimin dört odacığından şiirler süzdüm sana Bak; her mısra bi' mermi, nefretinden sekip geri gelen Hediye ettiğin bu hüznü besledim ve büyüttüm Tuhaf şey; hiç sevmemişsin, yıldız aydan büyükmüş Yağan yağmurla yarışamaz ki kirpiklerime hapsolan kasırga Kaybedecek bi' şey yok artık; gül ey yüzüm, gül!! Her seçim bi' kaybedişse her yokluk bi' vâroluş Ya ben körüm ya güneş söndü ya da tuval siyâh dolu Sürreâlist, dışavurumcu bir tavırla resme döktüm Kusursuz bir karanlık bu sevginin bilânçosu "Ömür" denen şu kandile ateş buz olmadan üfür Melek yüzlü cellâdımdın; şimdi hoşla maktülü Bir iki tişört, bi' şişe parfüm, bi'kaç parça çikolata Bedelse kâlbim, sana bıraktım; son kez hoşçakal bugün..!