Keşke

Keşke büyümeseydik; sorunlar, sorumluluklar artmasaydı Omuzlarımız hayat gâilesini tartmasaydı Dikenli tele değip de balonlarımız patlasaydı Sabır taşımız değil, horoz şekerlerimiz çatlasaydı Keşke arkadaşlıklar gerçekten ahretlik olaydı Dün elimle tutuşan eller, bugün de dost kalaydı Küsüp barışmak, yapbozla oynamak kadar kolaydı Zincir atan bisikletim, üzüldüğüm tek olaydı Keşke annemin sözünden bir kez olsun çıkmasaydım Uyusaydım dizlerinde, şarkılar sayıklasaydım Babamın işten dönüşünü beklemekten hiç bıkmasaydım Kuruyemişlerin içinden fıstıkları ayıklasaydım Keşke kaleme aldıklarıma iftirâ atılmasaydı Sorgusuzca yargılanıp bire bin katılmasaydı Koskoca adamlar çocuk gibi aldatılmasaydı Akıllar kirâya verilip vicdanlar satılmasaydı.. Çekip gitme darağacımın ipinden İçinden geçeni döküver avuçlarıma, şöyle dertleşelim Elden ele gezen bi' cigara izmariti bu şarkım Bir nefeslik pâye ver ve sonra söndür, râzıyım.. Keşke bileklerime kelepçeler hiç dokunmasaydı Gardiyanın ağzından adım-soyadım okunmasaydı "Allah kurtarsın!" duâsı kulaklarıma değmeseydi Bir tutam bulut avlunun sağrısında bekleseydi Keşke düşünmenin bedeli böyle ağır olmasaydı Ceplerim bilyeler yerine "keşke"lerle dolmasaydı Dudaklarıma değen tütünü kolonyadan koklasaydım "Aklım başımda mı?" deyip şu şakaklarımı yoklasaydım Keşke barışı bulmak adına mermiler sıkılmasaydı Aydınlar katledilip kitaplar yakılmasaydı Karikatürler, bildiriler, makâleler suç sayılmasaydı İnsanoğlu direnmekten yılmasaydı Keşke parayı "tanrı" sayanlar bürokrat olmasaydı Ki hepsi şerefinden soyutlanmış birer posaydı Keşke yarına dâir bi' tutam umut besleyebilseydik Toprak kadar mutlu olup "deniz" kadar sevilseydik..