Muhalif

Kimim Ben (Bölüm-2) (Bu Benim Öyküm)

Muhalif şarkı sözleri

On iki yıl bilfiil, öncesinde amatör uğraşlar "Uğraşmak" dediğim kasetlerden sesimi dinlemek Beğenmeyip de sildiklerim benim kayıp geçmişim Elimde şimdi kalan tek şey, dostum: Koca bi' hiçbi' şey Sevenime göre şarkılarım milyonlarca dinlenmeli Bana göreyse köşeye çekilip ilelebet dinlenmeli Yorgun rûhum düzelmez, bu yorgunluğum ezelden Bir soru var, yanıtı hâlen muammâdır: Kimim ben?? Kimine göre ben uçanı kaçanı eleştiren bi' meczup O kimi de bana göre beyninden muaf kalan bi' deyyus Dilim sert değil, azîzim; kelâmlarım çelikten Girersem rûha işlerim o "kulak" denen delikten Sesimi değiştirmeden ve sözümü eğip bükmeden Popüler kültüre, baskıya ve paraya boyun eğmeden Nefret etsem de insanların kutsallarına değmeden Şöhretim garson boy, ama ürettiğim büyük beden.. Bu benim öyküm Dilden dile gezmez Dert ortağım olmaz kimse Söylenmez şarkım Susarım ezgim, şiirimle.. Zaman, yalanla giydirilmiş gerçekleri bir bir soyar Tel tel, hiç sezdirmeden şu şakaklarımı beyaza boyar Sanki karardıkça rûhum silinir adım usulca Tanınmamak değil de bâzen anlaşılmamak koyar Kimlik arayışıyla geçti ömrün yarısı, darısı başına Yarası geçmeyen acılar bilincimde tümöre döndü Gördüklerimin binde birini ancak anlatmışımdır Çok geceler gözyaşımı yüzüme örtüp yatmışımdır Kimse bilmez ki kimse bilsin istemem Ben izin verdiğimce duyduklarınız kâfi gelmeli Korkuturdu âniden koşturan hamamböcekleri Ne tatlı şeydi kapana takılıp ölen fındık fâresi?? Karanlık ve rutûbetli duvara asılı resimdim Köşesi kıvrık bi' defterin üstünde yazan isimdim İçim ısınırdı akşamları soba tutuştuğunda Saklanırdım dayaklardan bir apartman boşluğunda.. (Nakarat) Herhangi biriyim aslında, kimseden yok farkım Öyle ki gün oldu, emeklilikte yaşa takıldım "Parasız eğitim" istediğim için nezârethânelere tıkıldım Atama bekleyen öğretmendim, canımla sınandım Aydındım, bir otelde hapsedilip yakıldım Gazeteciydim, gözaltında işkenceyle tanıştım Bir askerdim; nöbette uyuyakaldım, dayak yedim Bir polistim, şark hizmetinde canıma kastedildi Şimdi doktorum, şifâ dağıtıp şiddet görüyorum İşçiyim, "ihmâl" denen cinâyetlerde ölüyorum Siyâsetçiyim, dün siyahsam bugün beyaza dönüyorum Erkeğim, eşimi ya öldürüyor ya aldatıp dövüyorum Bir çocuğum, sokaklardan korkarak büyüyorum Bir gencim, gelecek kaygısıyla yarınlarıma yürüyorum Bir kadınım, baba evinden kocanın evine kefenlenen Bir müzisyen, az ve özce tarafınızdan dinlenen..

Sanatçının Fotoğrafı

Muhalif