Kimim Ben??

Avuçlarımda saklarım yanaklarının izini ben Zamânın ötelerinde koşarım; hayat gelir peşimden Ve "kimim ben??" dedikçe kimlik bunalımıyla tanıştım Seninle iyiyim, derdim kendim; çözmem lâzım, izin ver Tütünle çok az muhatap oldum, haz almadım sohbetinden Azalmadı sorunlarım duman bu ciğeri kirletirken İlletinden "illâllah" deyip boğdum kül tablasında Katledilmiş izmaritler kaldı bütün cinnetimden Demlenirdim, soğuk birayla çerezi severdim Uyandığımda bilinçaltım bekâr evinden beterdi Ertelendi huzur, örselendi rûhum, ferim söndü Öldüm sandım; kanıma hayat zerk edense iğnelerdi Âcil servis kapılarında ayılmak ne menem şey?? Bilinci felç eden zehir damardan zor temizlenir Hayâllerimi gömdüğüm her yerden umut dirilmekte Ara sokaklarında biten ömürler gibi büyük şehir..! Düşler kurdum bulutların üstüne Dünyâ durdu zaman yorulunca Rüzgâr küstü, dudakları büzdü ve.. ..Gün kayboldu güneş boğulunca...!!! Geceyle yâren oldum; uyku kıskanıp da gitti O gün bugündür gün geceyle sanki yer değişti Yelkovan akreple seviştikçe yüzüm düştü bâzen Hâlen aklımın iç avlusunda bir gider bi' gelirsin Sinirlerim bozuk ezelden; beynim sanki baruttan Küf tutmuş tüm satırlarım sızar kâğıt bi' tabuttan Olmayan gamzemde gözyaşımdan bir deniz yarattım Taştı ansızın hüznümle kudurdukça bulutlar Tutarsız yalanlar uydurup ilk kendim inandım Evhamlar ürüdü; ayaz kokan sokaklarda dolandım Bir kadın sevdim, bir kadın dünümden bugüne taştı Bir kadın terk etti; bir kadının dizlerinde uyandım Duyar mısın suskunluğu, görür müsün karanlığı?? Şu kör gecem efkârlanıp sessiz bi' şarkı tutturur "Unutma" der boş şişelerimle yattığım her kaldırım: Dışarda aramak nâfile evinde yoksa mutluluk..!