Ölümüne Yaşamalı

Kaybettim düşlerimi, hükümsüzdür Karanlık bi' gecenin bağrına saplandım Arda kalan hüzünleri yuttum Mesnetsiz yokluğunla haplandım Desteksiz duramadı boz bi' bulut gökyüzünde Günden güne eriyor umut Yorulan omuzlardaki yük kellem Rûhum bedene ağır geliyor Sustu kalem, sayfalar öksüz Mürekkebi damara kan diye döktüm Çöktü elem tene örtü misâl Kefenimden hâllice rüyâlarım Hep kâbuslar Hiçbi' zaman huzura uyanmadım Ve hiç aymadı gün; yıllar oldu, heyhat!! Yastığımda izi var yüzünün An geldi ve ben kan kustum Herkese yasak, bi' sana mahsustum Dudaklarında çırpınan kuş kadar özgür Gözlerinde mahpustum Uçurtmamın ipi kopmuş gibiyim Gözü yaşlı çocuğa döndü yürek Ederi bedeline fazla gelen bi' çiçektin Uçtun kuşlara öykünerek Can alıp ilham verirsin bana Yine yanılıp inanmaya teşnedir arzum Dönülmeyen yola düşersin erken Duâlarım hâtırâna mahkûm Menekşe kokulu bi' vuslattaydık Musâllaya serdim ve kuruttum Ölüm ne menem şey?? O gün bugündür yaşamadı say beni Nefesimi tuttum.. Ömrümden ömür gidiyor yine Aklıma düşüyor bırakıp gidişin Ellerim üşüyor yokluğunda Kavruluyor bedenim Nedenim sen.. Siyaha çalan kahverengi saçların anlamımdı Anlamsızlaştım Siyaha çalan kahverengi toprak aramıza girdi Güneşsiz kaldım "Her şeyin ilâcı zaman" demesinler Avuntuya hâceti yok bu kulun Acı da olsa gerçekle yüzleştim Gözümün içine bakacak yüzü bile yoktu Melekleri kıskandırmaya gittin Belki de ciğerimi yandırmaya ahdettin Mahvoldum, kahretsin Tanrı'm beni Çürüyor içim günden güne Ürüyor ışıktan mahzun bi' karanlık Görüyorum içindeki seni "Hiçim" desem de sensiz Aslında sensizliğim de sensin Bilemezsin İnancım olmasa canım değersiz Bendeki varlığın inadına yaşamalı İnadına taşımalıyım aşkını yarına Ölümüne yaşamalı ölümünü düşünerek Erketedeki sigaralar kudursun Kibrite hasret kalsınlar Aldırmam, dumanı dudaklarınla sevdim Nefesin yoksa yanmasınlar Yazmaktan geri duramıyorum İçimi dökmekten kurtulamıyorum "Sen"siz tek bi' cümle kuramıyorum Kaybettim kendimi, bulamıyorum Adımı silsinler seni unutursam Yaşama sevincimi senin acınla böldüm Keşke mezar taşına başımı vursam Sen bir kez, ben bin kere öldüm..