Yolsuzum

Yolsuzum.. Taşlar yatak ve ayaz yorganım Tadımlık bi' sıcaklıktır birinin hatır sorması Kimisi için kış donan bi' bedenin soğuğa direnişiyken.. ..Kimisi için balkondaki çiçeklerinin solması Yok olmadıkça son nefes hep umut varmış, masal bu Kolaysa haram sofraların artıklarından helâl bul Gücün karşısında elpençe bekleyen ne bilsin ki.. .."Ben tokum" deyip açlıktan ölmek asıl tevâzu Arzuhâlimdir, çocuklar "deli" deyip taş atmasın Şu hayat burada tükensin ve yâhut baştan başlasın Adâlet inmez aslâ, sokağın vardır kendi kânunu Suç bâzen copla bâzen kör bi' falçatayla aklanır Eminönü'nde kavgam, Galata Köprüsü'nde kanım var Şükür ki "adam" denen dost yer aldı benim safımda Adım meçhûl, kimliğim kayıp, varlığım hükümsüz Ekip gelir, gecem biter demir çubuklar arkasında..! Baştan savmış beni âlem Yüz çevirir niye herkes korkup?? Yıktıkları parklar fakirhânem E yâni yok olsam n'olur...??? Gel de sor, cevaplıyim; şarapla karın doyar mı?? Evin barkın yoksa kimse seni adamdan sayar mı?? Akar mı damla yaş gözünden "yazık" deyip içlenirken?? Gırtlak yırtıp bağırsam da vicdanlarınız duyar mı?? Gelip geçerken bakmaktan da imtinâ edersiniz Bir öğünü daha idâre edip hayatta kalmak derdimiz Üç beş kuruş kumanya bir ömür yetmez ki devlet baba!! Evlât ayrımından başka söyle, bize ne verdiniz?? İzlerim derin yüzümde, her yıl yeni bi' çentik attı Gökyüzüm boyandı kızıla; gün geceyle sevişir artık Elini kaldır!! Kenetle parmaklarını!! Şansın varsa attığından sert bi' yumruk yiyene kadar yaşarsın Ürperir iliklerim çaldığım ekmekle koşarken Efendiler hiç korkmaz amma memleketimi soyarken Fırıncı baba, etimde saplı sıktığın tüm saçmalar Karnım doydu şöyle böyle; hakkını helâl et..!