Yine Hüzün Var (Ft. Mertüs, Saniye Kılıçaslan)

(Hiç bir şeyi unutamassın bilinç altında yatar herşey Kalbini asla dolduramassın onun seni sevmediği bi gerçek) Nakarat (Mukadderat): Yine karanlık bu gönül hüsranla doldu Ömrümse senin yüzünden boş yere mahvoldu Yine ölürüm ben varsın kalp kırıklarım sende kalsın Biri gelip geçen zamanımı lütfen geri alsın Verse 1 (Mertüs): Kapattım defterimi hüzünlerimi terkettim Bu kahpe hayatta dert üstüne dert çektim Meleklere hep kanıp bu kalbi pert ettim Önüme fırsatlar çıktıkça nedense ben teptim Vurdum hüzne kafamı gönlüm artık kapalı Masalımdan çıkarken kapıyı bırakmadın aralık Yokluğunda mutluluktan ırak kaldım daralıp Düşlerimden kaybol be bırak artık yakamı Ölüm bana acı verir seni görmek değil Ama neden seni gördükçe ben ölmekteyim Hiç bi aşk benimkiyle örnek değil O yüzden şu kalbime hüznü hep örmekteyim Bu şehri boş bıraktın sokaklarım karanlık Seviyorum desen inan sana hemen kanardım Kalbim artık seni unutmakta kararlı Eskiden sadece mutluluğu gözlerinde arardım Nakarat (Saniye Kılıçaslan): Yine hüzün var yüzümden okunur İnan üzülmem bu kalbim unutur Hani olur ya nutkun tutulur Yine düşemem herşey yok olur Verse 2 (Mukadderat): Yeter hayatımı mahvetmeye meraklımısın Küçük dünyamda bu kaçıncı büyük hüsrandı Gözlerim seni kendimden bile kıskanırdı Uğraşırdı benle ama tek düşmanım ise zamandı Azaldı umutlar yürüdüpüm yol dolu anılar Gözüm dolar her defasında ayakta kal der hatıralar Yine başımda elvedalar asla bırakmaz umutlar Unut demekten başka bi bok söylemedi dostlar Sen gittin gideli kokun hala yatağımda duruyo Bilmiyom kaçıncıya imkansızın peşinde koşuyon Koca Eskişehir'de gözlerim seni arıyo Ama inan artık ümitlerim yavaş yavaş son buluyo Yok oluyom günden güne bugünlerim karamsar Yarınlarım belirsiz ya yine beni yakarsa Kararsa dünyam tüm ışıklarım kapansa Bulunduğum çıkışlar kapalı elimi tutup kurtarsan Nakarat (Saniye Kılıçaslan): Yine hüzün var yüzümden okunur İnan üzülmem bu kalbim unutur Hani olur ya nutkun tutulur Yine düşemem herşey yok olur