Yaklaşır Ölüm

Son kararı vermeden bir kez daha afalladım Ümitsizlik yan cebimde derin uykuya daldım Kalktığımda anladım ki değişen bir şey yok Açtığım bu gözlerim pişmanlığın iç sesi Eşleşirdim kabusla ben gecemde kan kusarak Kutlardım fakirliği duyardım ses tonlarca Hiç birine aldırma amaçları kandırmak Aldırış etmedikçe nefret artar yalnızsan Durup üşürdün susup düşün dur ve düş kur Kaç kura çekildi kazanabilmen için ve Her defasında yenik düştüğün bu biçimler Geçimsiz içli iç sesinle eşsizdir eşsizce Dışından konuşsaydın yıkılırdı dünyalar Sus sesinden anlayacaklar feryatlar Bütün hikayen tamam fer feci de Sessiz bir sestin karanlık çökünce Nakarat Korkularından korkmak nasıl bir şey bil bakalım Yalnızlıktan solmak neye yarar gör bakalım Her geçen dakika yaklaşır ölüm doğru şıkkı seç yakınıp Düşüncelerinde bir hiçliğe düş adamım, düş adamım.. Bir dramla on selam verdim geçerken ani Hareketlendi lodosla yalnız çok fani Bariz sevmediğim şeylere direnirken geçen Bir yolcuya sorduğum adreste şahitler Hepsi sanki kahin insanların sen de dahil İbresini son noktasında gördüğüm şey cahillik Ensesinden çektiğim şımarık çocuk gibi hep Her şeyden habersiz ve gün geçtikçe sakin Bir yol gördüm ufukta sessizdi çözümdü sanki Lakin bulduğum elde avuçta sıfırdı Ruhun dışarıya aktarırken içindeki her hali Sanki böylesi daha iyi içinden ne gelirse Buna bir alamadan bin verdiğin de dahil Neden hayat oyununda diğer insanlar galip hep İçinde biriktirdiklerin de senle birlikte alim Bir adam gibi başını okşuyor tecrübelerin narin