Yolculuk

Zamanı geldi ayrılığın doğumla ölüm gibi Yalnız biz değildik ki kendini kandıran Gidişin senin olur bırakırsan sesini Paylaşmak hep bahane tanımadan içini Yalnızlık var içimde yağmuru andıran Ayrılık beyaz bir sayfa yolumda duran Kelimeler hep bahane duymdan konuşursan Yerçekimi bu yüzümüzün toprağını arayan Aynalar buldum yürüdüğüm yollarda Kendimi izimden seçtim Sorular gördüm baktığım yüzlerde Kendimi kendimden ittim, seni gördüm Seni buldum ben sonra doğdum Sen gittin ben yoruldum