İniltiler

Düşünmek lüksüm değil, düşmüşlüğümdür Düşerken ilk hissimin adı: inlemek Dillenmek değil İnlemek varlıkın ilk habercisidir İnsan ilk önce inler, ilk insan önce inler - İnsanlaşmadan, insanlaşırken de (İnsan, insan iken insanlaşır) Asıl his inlemedir, insan - şu mahluk - inler, hayvanlar Da inler Her inleme sancısı varlıkın sancısıdır Dillenirken sen, varlıktan kaçarsın hep kendinden R0;inleme!r0 deme bana Valığımla kucaklaşıyorum Bizans kahkahalarımda Acımla yüzleştiğim gibi Ölmekte olan bir ceylanla Ölmekte olan bir panterin Birlikte inlemeleri Varlık ile hiçin yüzleşmeleridir Düşünmek lüksüm değil, düşmüşlüğümdür işte