Anne

Dostlarım düşman oldular Zaman kötü zaman anne Türlü tuzaklar kurdular Zaman kötü zaman anne Umut kokan türkülerim Adını anar hep dilim Zaman kötü zaman anne Türkü türkü ozan gibi Eserdim rüzgarlar gibi Bir gün gül yüzünü görsem Yatırsan beni dizine Karanlık göklerde kaldım Zaman kötü zaman anne Senden kokundan uzakta Üşüdüm soğuk yatakta Yaş olaydın yanağımda Toprak olsam ayağında Açtım sana yüreğimi Zaman kötü zaman anne Dağ başında kar gibiydim Ormanda ağaç gibiydim Namluda fişek gibiydim Rüzgarın önüne düştüm Zaman kötü zaman anne Essem deli rüzgar gibi Saçlarını öpsem gitsem Sarılsam sarılsam sana Girip koynunda uyusam Yeniden al kanın olsam Zaman kötü zaman anne