Gül (Şiir)

Evrenin nazlı gülü Burcu burcu kokan çiçekler arasındaki gülşenden Bütün sadeliği güzelliği üzerine toplayan Pırıl pırıl etrafını raehasıyla sarhoş eden bir gül O gülşendeki tüm çiçeklerin belki saygıdan Beklide gözleri kamaştığı için Başlarını kaldıramadan Boyunları bükük O'nu temaşa ettikleri gibi Ya şu BÜLBÜLE ne demeli Nasılda şakıyor ne güzel nameler yakıyor Hiç solmayan güzelliği dahada artar Bilinmeyen yönlerininde keşfedilmesiyle daha da nadideleşen EYY NAZLI GÜL NAZLI ÇİÇEĞİMİZ dedik GÜLÜMÜZ dedik Bilseydik de O'na sözlerin en güzeliyle hitap etseydik Bu gece bir gülşene girdik ki ne gülşen Ve o gülşende bir GÜL seyr eyledik ki ne GÜL Karşımızda HABİBİ KİBRİYA HATEMÜL ENBİYA Kainatın en güzeli Evet O'nu sevmek hemde ölesiye sevebilmek O'nu anlatmak Hayır hayır anlatamamak O'nu anlatmaktan aciz kalmak…