Oğlum

Kırk yıldır gurbetçi yaşar Avrupada, binbir çileyle.. Kimi birkaç kuruş kazanmıştır belki. Kimi çiğerparesini kaybetmiştir can pazarında. İşte biricik evladını uyuşturucuya kurban veren bir babanın feryadı: Hayalin karşımdan gitmiyor oğlum Acın azalmıyor, bitmiyor oğlum Ne kadar zorlasam beyin gücümü Dayanmaya sabrım yetmiyor oğlum Bütün acıları düşündüm durdum Birinden alarak birine verdim Bunu yaşayana, bilene sordum Acını kantarlar tartmıyor oğlum Ummanda yüzüyor keder gemisi Birisi gidiyor, gelir birisi Yolcusu, eşyası, yükün hepsi Batsın diyorum, batmıyor oğul Genç yaşında seni toprağa verdim Ölüm gerçeğinin sırrına erdim Hâlbuki ne hayal, ne düşler kurdum Takdirden öteye gitmiyor Oğlum Evlat acısıymış en büyük acı Sabırdan başka yok, hiçbir ilacı Herşey Allah'ındır kullar kiracı Ocaklar ebedi tütmüyor oğlum Kaderin böyleymiş, yirmidört yaşın Kısmetin kesilmiş, tükenmiş aşın Dünyaya doymayan talihsiz başın Dertlerden kurtulup yatmıyor oğlum Sende uydun gençlik heveslerine Kolayını seçtin zorluk yerine Çekeceğin yazılmış defterine Çarşıdaki hesap tutmuyor oğlum Gururlanıyordun selvi boyunla Mükemmel yetiştin sen herşeyinle Hiçbirşey bitmiyor süper beyinle Kötülüğe akıl ermiyor oğlum Gönlümün bahçesi sarardı, soldu Çiçekler kurudu, bülbüller öldü Gönül saraylarım virane oldu Satsam bile para etmiyor oğlum Hayır, şer Allah'tan imanım sonsuz Ümidim kayboldu kalınca sensiz Kaldım çaresiz, hedefsiz, yönsüz Hiçbirşey yerini tutmuyor oğlum Evet, sana söylüyorum kardeşim, bacım, delikanlım Yeter artık, ne olur, gel hele… ——— Ben beni bileli ben sana hasret Bas beni bağrına bitsin bu vuslat Gel hele gel hele Yaramı sar hele Gel hele gel hele Ne olur gel hele Ben seni bileli ben sana muhtaç Yaralı gönlüme sensin tek ilaç Gel hele gel hele Yarami sar hele Gel hele gel hele Ne olur gel hele Ben seni bileli sana sevdalı Ben beni bileli gönlüm yaralı Gel hele gel hele Yaramı sar hele Gel hele gel hele Ne olur gel hele