Dön Gel

Ben ki dalları kurumuş ağacım sensiz susuz açım Ben ki bir bebek gibi çaresiz sana muhtacım Yanmışım yanayım yıkılmış sarayım nerde kalayım dön gel Solmuşum solayım cana bedayım kurban olayım dön gel Hasret rüzgarı gönlümü yıkar başımda yağmur kar Sensizken zaten yaşamıyorum ecel gelse ne çıkar Yanmışım yanayım yıkılmış sarayım nerde kalayım dön gel Solmuşum solayım cana bedayım kurban olayım dön gel