Kuşlarım Vuruldu

Kuşlar mıydı ben miydim ölen gerçekten Bozgunum her sabah yeni bir kuşu yitirmekten Kuşlarım vuruldu kurak bir nehirde kaldım Alaca karanlıkta bu yetim şarkıyla Döndüm dolaştım kendime vardım Dağlarım kurşunlandı Ayazlarda yıkandım Kuşlarım vuruldu çoktan kimsesiz kaldım Kuşlarım vuruldu çoktan kimsesiz kaldım Kuşlarım vuruldu çoktan kimsesiz kaldım Kuşlarım vuruldu çoktan kimsesiz kaldım Kuşlarım vuruldu ömrüm paslandı Yiten yılları andım Öyle ki Rüzgarlar kadar çok karşılandım Çok uğurlandım Hızla dökerken yapraklarını kalbim Gidip bir şarkının notasında saklandım Ama kuşlarım kuşlarım vuruldu Çoktan kimsesiz kaldım Kuşlarım vuruldu kalbim dağlandı Ah o aşklara yandım Yas tutan bir dünyanın kalabalığında Gelenler gittiler gölgemle kaldım Çek git yolumdan kalbim Artık uslandım Ama kuşlarım kuşlarım vuruldu Çoktan kimsesiz kaldım Kuşlarım vuruldu çoktan kimsesiz kaldım Kuşlarım vuruldu çoktan kimsesiz kaldım Kuşlarım vuruldu çoktan kimsesiz kaldım Kuşlarım vuruldu çoktan kimsesiz kaldım Kuşlarım vuruldu çoktan kimsesiz kaldım Kuşlarım vuruldu çoktan kimsesiz kaldım Kuşlarım vuruldu çoktan kimsesiz kaldım Kuşlarım vuruldu çoktan kimsesiz kaldım