Umudun Kalbini Kırdım

Eskidi aşkın gönül bahçemde gülüm Salkım söğüt ün gölgesine gizledim unutamadıklarımı da Yanağımda öpüşünün sıcaklığı kadar taze Sırtımdaki ihanetin Kendi denizlerimin dalgıcıyım artık Kendi denizlerimin dalgıcyım artık Yaralı tek bir balık yok İnciler istiridyelerinle mutlu Bende kendimle Eskidi korkularım, geçmez sandığım gecelerde Sabahların rüzgarlarına fırlattım sensiz rüyalarımı Aklımda gün ışığının güneşi kadar sıcak hala Ağlattığın gözyaşlarım Kendi yüreğimin ormanlarındayım artık Yaralı tek bir ceylan yok Böğürtlenler dalında mutlu Bende kendimle Eskidi hasretim perdesi solgun pencerelerde Umudun kalbini kırdım kolumdaki saatle İçimde bulutun yağmurları kadar yüklü Gök gürültüsü korkularım Kendi yolumun yokuşundayım artık Başucu lambam da yok Fotoğrafın çerçevesinde mutlu Bende kendimle Eskidi yüreğim çalan telefon zillerinde Artık seni soranım da yok İçimde aşkın dilimde şarkın bitti Senin de dönmeye niyetin yok