Koza

Mutsuzluğun kıyısında bir küçük koza Çıkmak istemez dışarı o yabani Sahip olduklarından korkar Mahmur bakan gözlere inat Yokuş yukarı bir salıncak Tekmelenmiş umutlara bir çelme de sen tak Tahir gibi temiz Karun kadar zengin Mısralara inat Sevimsiz çocuk yoktur Çocuksu gör,hakir görme Saffet gör,tarumar görme Yine bir sabah vakti olur Çıkar kelebek kozadan Bir ömür geçer yirmi dakikada Sen söyle şimdi Yetmiş yılda geçene ömür mü demeli Kurduğun düşlere uzak kalıp Hayata dur mu demeli Paylaşımsız geçimsiz kapıdışarı mahkumluğun Sönük ışıklar altında mum yakmalı Işıtmasa da çok Sen gör görmek istediklerini yeter Gazel boyu taşlarla örülü yolların Bir yumruk çak yüreğinle Kırılmasa da oyuk açsan yeter Işığı gözbebeklerine usulca girer Kundakta bebek korudukların Bir nefese izin yahu Sen güven kadere o seni hep bekler Demir ranza gıcırtıları Ve yalnızlığın Usuca bırak elinde tututtuğun gökü Şakacı bacı kalfa büyüttü seni Anne sıcaklığı aramaksa şaka Matem karası saçların çözme sakın ola Sevgililer tarafı ağır sana Aşığın çok olur ayıp olur o mahmur gözlü ere Meyhane sefasıysa düşlediğin Ömrüne yazık sana ziyan kasvetlim Göz dolar yaş akar Tarih bu yeniden yazar Bir mirasyedinin hüznü parayla buluşuncaya kadar