Yaşamaya Dair

Yaşamak şakaya gelmezBüyük bir ciddiyetle yaşayacaksınBir sincap gibi meselaYani, yaşamanın dışında ve ötesindeHiçbir şey beklemedenYani bütün işin gücün yaşamak olacakYaşamayı ciddiye alacaksınYani o derece, öylesine kiMesela kolların bağlı arkadan sırtın duvardaYahut, kocaman gözlüklerinBembeyaz gömleğinle bir laboratuardaİnsanlar için ölebileceksinHem de yüzünü bile görmediğin insanlar içinHem de hiç kimse seni buna zorlamamışkenHem de en güzel, en gerçek şeyinYaşamak olduğunu bildiğin haldeYani öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayıYetmişinde bile mesela zeytin dikeceksinHem de öyle çocuklara filan kalır diye değilÖlmekten korktuğun haldeÖlüme inanmadığın içinYaşamak yani ağır bastığındanDiyelim kiAğır ameliyatlık hastayızYani beyaz masadan bir daha kalkmamak ihtimali de varDuymamak mümkün değilse de birazErken gitmenin kederiniBiz yine de güleceğiz anlatılan Bektaşi fıkrasınaHava yağmurlu mu diye bakacağız penceredenYahut da yine sabırsızlıkla bekleyeceğizEn son ajans haberleriniDiyelim kiDövüşülmeye değer bir şeyler içinDiyelimki cephedeyizDaha orada ilk hücumdaDaha o gün yüzü koyun kapaklanıp ölmek de mümkünTuhaf bir hınçla bileceğiz bunuFakat yine de çıldırasıya merak edeceğizBelki yıllarca sürecek olan savaşın sonunuDiyelimki hapisteyizYaşımız da elliye yakınDaha da on sekiz sene olsun açılmasına demir kapınınYine deDışarıyla beraber yaşayacağızİnsanları, hayvanlarıKavgası ve rüzgarıyla yaniDuvarın arkasındaki dışarıylaYani nasıl ve nerede olursak olalımHiç ölünmeyecek gibi yaşanacak