Cebeci İstasyonu

Cebeci ıstasyonunda bir akşam üstüIncecikten bir yağmur yağıyordu yollaraYeni baştan yaşıyorduk kaderimiziSıcak bir kara sevdaYüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştuAcımsı, burukMühürlenmişti ağzımız bir sessizlik içindeSessizliği üstümüzden atamıyordukBir saçak altında kararsız, yorgunSaatlerce duruyordukKimse görmüyordu biziCebeci ıstasyonunda bir akşam üstüYeni baştan yaşıyorduk kaderimiziCebeci ıstasyonunda bir akşam üstüBir başka türlüydü bu insanlarSen bir başka türlüydünGözlerin yine öyle bir bilinmez renkteydiGözlerin gözlerimde erimekteydiBir mermer heykel gibi yanımda duruyordunBeni bırakma diyordunMeyhane sarhoşları gibi sırılsıklamBir yalnızlık duyuyordukAğlıyordun, ağlıyordunCebeci ıstasyonunda bir trenNefes nefese soluyorduGerilmiş bir keman teli gibiydikAnkara kalesi'nde bir eski çalar saatBilmem kaça vuruyorduBir yağmur yağıyor inceden inceIçimizdeki binbir düşünceHarmanlar misali savruluyorduIslanmış bir ceylan yavrusu gibiTiril tiril titriyordunGitsek gitsek diyordunYüreğimin atışından deli gönlümceSırıl sıklam, paramparça, permeperişanTürküler söylüyordumAğlıyordun, ağlıyordunŞimdi, şimdi seni düşünüyorumCebeci yollarında rüzgarlar esiyor, serinParamparça düşmüş gönül ufkumaIki yıldız gibi gözlerinGel ey ciğerime saplanan hançerGel ey yüreğime oturmuş kurşunGöçmen kuşlar gibi çok uzaklardanGel artıkNe olursun