Akşam Yine Akşam

Yorgun gözümün halkalarındaGüller gibi fecr oldu nümâyân,Güller gibi… sonsuz, iri güllerGüller ki kamıştan daha nâlân;Gün doğdu yazık arkalarında!Altın kulelerden yine kuşlarTekrârını ömrün eder i'lân.Kuşlar mıdır onlar ki her akşamÂlemlerimizden sefer eyler?Akşam, yine akşam, yine akşamBir sırma kemerdir suya baksam;Üstümde semâ kavs-i mutalsam!Akşam, yine akşam, yine akşamGöllerde bu dem bir kamış olsam!