Το κορίτσι με τα σπίρτα

Παραμονή πρωτοχρονιάσ Απόψε μεσ στο χιόνι Σπίρτα στο δρόμο εσύ πουλάσ Και είσαι τόσο μόνη Χρόνια πολλά χρόνια καλά Χρόνια ευτυχισμένα Κι αν περισσεύει μια δραχμή Σκεφτείτε με και μένα Μα ποιοσ να σταθεί να κοιτάξει τα σπίρτα σου ποιοσ να σκεφτεί Νυχτώνει σε λίγο νυχτώνει διαβάτεσ περνούν βιαστικοί Ένα σπιρτάκι άναψε Μέσα στ' άσπρα δάχτυλα τησ Πορτοκαλένιο άστραψε Το χιόνι ολόγυρα τησ Και ξάφνου μπροσ στα πόδια τησ Μια σόμπα ασημένια Είδε να καίει μια φωτιά Ζεστή μαλαματένια Και το ποτάμι το βαθύ Που ήταν παγωμένο Έλαμψε σαν παράθυρο Τη νύχτα φωτισμένο Και μεσ στο βυθό εκεί κάτω νεράιδεσ αρχίσαν χορό Μα σβήνει το σπίρτο και πέφτει σιωπή και σκοτάδι λευκό Ανάβει ολόκληρο κουτί Κι ακούστηκε κιθάρα Κι έσταζε φωσ του γεφυριού Η πέτρινη καμάρα Και ήρθε μέσα από το φωσ Όπωσ στα όνειρα τησ Η μάνα τησ με τα φιλιά Και τη ζεστή αγκαλιά τησ Μανούλα κι εσύ μη μ' αφήσεισ μονάχη τη νύχτα αυτή Φοβάμαι κρυώνω εδώ πέρα αχ πάρε με τώρα μαζί Παραμονή πρωτοχρονιά Τώρα ποιοσ τη θυμάται Αχ δε τη σκέφτηκε κανείσ Μοιάζει σαν να κοιμάται