Itan Anoixi Kai Pasxa

Ήταν άνοιξη και πάσχα Τα κρινάκια ανθίζανε Κι όσοι δε γιορτάζαν μόνοι Ζούσανε κι ελπίζανε Πάνω στα στεγνά μου χείλη Τα φιλιά μαραίνονταν Πέντε μήνεσ χωρισμένοι Δέκα χρόνια φαίνονταν Ανοιξιάτικο αεράκι Απ' τον κόσμο μ' έπαιρνε Κι όπωσ το κομμένο φύλλο Μεσ στουσ δρόμουσ μ' έσερνε Απ' τα λόγια που μου είπεσ Ένα "φεύγω" σώθηκε Μαύρη πίκρα σαν μελάνι Στην ψυχή μου απλώθηκε Ήταν άνοιξη και πάσχα Τα κρινάκια ανθίζανε Κι όσοι χάθηκαν στα ξένα Στην καρδιά γυρίζανε Κι έτσι πέρασεσ στη μνήμη Και τραγούδι σ' έκανα Είμαι ζωντανόσ ακόμα Μα για σένα πέθανα Ανοιξιάτικο αεράκι Απ' τον κόσμο μ' έπαιρνε Κι όπωσ το κομμένο φύλλο Μεσ στουσ δρόμουσ μ' έσερνε Απ' τα λόγια που μου είπεσ Ένα "φεύγω" σώθηκε Μαύρη πίκρα σαν μελάνι Στην ψυχή μου απλώθηκε