Acı

Bedendeki bu gözler, ruhumun pencereleriBunlardan içeriye bakıyorum ve her şeyi görüyorumKalbimdeki dikenler ve beynimdeki iğnelerBulaşıcı acımı ya da özden mi?Benim yazgım karanlıkta saklanıyorYa da aydınlığı çalan benim aklımOmuzlarımdaki ağır vicdanDaha fazla taşıyamayacağımSoğuk buz şimdiKaranlık, acımı öldürBabama sordum neden beni bıraktığınıHer zaman burada ve beni izliyor olduğunuİşaretleri izle ve onların bana liderlik ediyor olacağınıSöylediYalanı terketmeye neden korkuyorum kiHoşça kal deme zamanı geldiğindeOmuzlarımdaki ağır vicdanDaha fazla taşıyamayacağımSoğuk buz şimdiKaranlık, acımı öldürBabama sordum nedenBiz eski bilgeleriz, işaret gösterilenlerBilinmeyen krallığından unutulmuş olanlarİsimsiz, izsiz, ölümle battıkVe zamanın kitabında isimlerimizin yeri boş