Zilan

Bu kara yazgıdır Zilan;Topraksız olmak, yetim kalmak yetmezmiş kiminSensiz de olmak kara yazgıdır kurban…BilisenKaç gece kaç gündüz adını sayıklamışamİçimden atamamışamKöçelerde yolunu gözlemişemEl etmişem, işmar etmişemSen gülmüş geçmişsen Zilan…Ne zaman büyümüşsen farketmemişemNe zaman ellerin büyümüşNe zaman gözlerin büyümüşNe zaman bürünmüşsen kara çarşafaBir gözlerin görmüşem ceylan kimin vurulmuşam.Sen gülmüş geçmişsen Zilan…Daracık köçelere sığmamış sevdamSeni Halilrahman'da sormuşam Anzılha'daUrfa kalasında Nemrut köşküne adını kazımışamSen gülmüş geçmişsen Zilan…Şimdi gelin olisen telli duvaklıYine gülü misen biye?Kara Şar'dan gelen deli oğlan deyi misen?Sevdanı içime gömdüm bilesenBu kentin hampara taşlarına sır sakladım.Üç kuruşluk başlık parasına değer miydi Zilan…Bilirem dahlin yoktur bu işde.Töreler böyle demiş, yazgılar böyle çizmiş.Kim karşı gelmiş ki sen de gelesen.Atalar boynumuz kıldan incedir demiş…Her şafak seninle sökerdi Zilan.Sıcak yaz geceleri seninle eserdi.Ben siye şiirler okurdum.Sen biye Urfa türkülerini…Yediveren gülleri kimin açılırdın baharlaKarakoyun deresinden çiçekler getirirdin.Önceleri inanmamıştım sevdiğine.Fakat anladım zamanla.Seni yitirmek kor kimin yaktı yüreğimi;Acımı anla…Kar ender yağardı Urfa'yaSevdamız yağan kar kimin aktı.Hatırlı misen bir de tutkumuzYağmurda 'çömçe gelin” oynamaktı…Şimdi sen mi gelin olisen Zilan?Sevgin bir yanda Töreler diğer yandaDuydum ki 'KUMA” olmişsenAkar suda saman çöpü gibi çaresizVe de köle kimin itaatkar, sessiz gidisenOldu mu ya?…Kaçıncı asrını yaşamakta Harran'da toprak?Bu kenti terkediyem Zilan.Anzılha'da kutsal balıklar şahidim olsun ki,Bu kenti terkediyem…Yasak mayın tarlalarını,Kaçakda kol verenleri,Can verenleri terkediyem…Efsunlu akrepleri, çıyanlarıUrfa kalasında kenetlenen efsane şahmaranıKümbetlerde barınan sahipsiz insanları, terkediyem.Körpecik bedenine uzanan hoyrat elleri itmediğin içinYıllardır söylenen ninniyi yazgı bellidiğin içinBu kenti terkediyem…Bu sana son satırlarım Zilan…Biliyem unutacaksan beni.'Unutmam” deme biyeDavullar uranda unutmalısan.Yoksa nasıl yaşayabilir insan…Hani ağaçları çiçek açardı yaHani Urfa divanı çalınırdı sıra gecelerinde.İşte benHer çiçek açanda nar ağaçlarıVe söylenende Urfa türküleriSeni ve gülüşünü hatırlayacağam…Bundan böyle cigaramda dumansınKaçak tütünden sarılmış…Her içime çekişde ağun yakacak beni.Kendini düşünmedin, beni düşünmedinSevdanı düşünmedin, çocuklarını düşün.Seni tutsak, beni esrik eden töreler;Çocuklarını da yakacak bir gün…Bu kara yazgı değildir ZİLAN…Topraksız olmak, yetim kalmak yetmezmiş kiminSensiz olmak da kara yazgı değildir kurban…Bu çağlar boyu insanları kul edenBağnazlıktır ki, yıkılacak.Bilisen ZİLAN.Sen görmesen deBen görmesem deCeylan gözlü çocukların görecek ZİLAN