prozodi karanlık oda şarkı sözleri
her sabah yeniden başlıyo çektiğim işkenceuykuya dalınca ölürdüm hayat kolumdan çekmesesabaha karşı bi rüzgar eser ve uyanırım yineuyandığım zaman dudaklarımın arasında iki hecebi iki satır yazabilsem anlatıcam derdimibeni tanıyan herkes serhat öyle der dimitanıdığını sananlar, soruyorum size ben kimim?hayatımın bi döneminde sallamıştım herşeyitavanlardan basık evim ve odamın içi çöp doluhergün içiyorum çünkü kafamın içi hep doluyazmadıklarım da var, vicdanıma takılıp durduistedim ki bu şarkım da şimdi böyle kinle dolsunelimde tuttuğum kalem duygularımı linç ediyoiçimde biriktirdiğim zaman beni kimse dinlemiyobiri bana gitme diyo ama gitmem gerek anlamıyoben sessiz olsamda prozz durmaz hep yazıyo ay boşuna çabalar güneş bile aydınlatmaz odamıodama giren herkes yaşayamaz senden farklıburda uykuya dalan herkes kabuslardan kaçamazbenle diyalog kurma, cevaplar hep kaçamakbazen konuşmak istemem, sıkılır canım bunlaraküfrettiğim nadir ama edepsiz olurum şarkıdasabah kalktığımda tanımadığım biri var odamdabu yazdıklarıma bi başlık koydum, karanlık odayaşa dese rabbim, ben ölümü seçmek isterimyazıyorum sürekli bu ara karamsar hep sözlerimözlemedim desem inanma hep yolunu gözlerimyine uykusuz geceler ve kan çanağı gözlerimölümü erken isterdim, senden önce hep böyleama artık sen varsın, çizgi çektim geçmişeiçimi dökerken sayfalara yağmur var dışardakaranlık odamın dışında heryer sessiz bugece ----------------------------------------------------saat sabaha karşı altı, benim içimd e kin mi varsinirimi alamam ki ben, kana boyansa dört duvarsiyah olsa bunalmazdım, o renk benim içimi açarben kaçmasam da azrail beni her sokakda ararson iki dörtlük kaldı ama ben yazamıyorum hiçbişeyçok nasihat aldım fakat dinlemiyorum kimseyihatıralar fazla ve karıştırırım geçmişimiben böyle hayatın gelmişini geçmişini acı değilse hissedilen, bu duyduğum sanrı mı?tüm insanlar aynıdır, ya ruhları farklı mı? yazdığım bu sözlerin tüm hakları saklıdırseni gördüm bu gece ve ..................karanlık hep benim odam, kimse yok heryer boş...dışarı attım kendimi, sokak lambası biraz loş...yanarken ben karanlığı tercih ederek yürüyorum...arkamda bi kaç hayal, hiç durma haydi koş...