Durma Kalemim

VERSE 1:yastığına başına koyduğunda gelir mi ki aklınabeni düşünme sen sakın vaktini boşa harcamaküçücük bir balık takıldı bak dün gece kancama..çırpınışlarında gördüm acizliği saklamam..bir an gölgesi bile düşerse aşkın aklınainsin taa kalbine kadar akışına bırak dahayat yönlendirsin seni sadece rolünü oynasığ düşüncelerde yüzme kader denen bu koydaumut güneşi açtığında gülümser papatyalarkimisi tadını çıkarırken kimsi hesap sorartüm umutlarım kırıldı sürünüyor bak ordalarçok yaralar aldılar da hala hayattalargeç aynanın karşısına ve kendinle yüzleşarkanda bıraktığın umutların hepsi leşşkargalarına yem olmuş..paptyalar solmuşhepsi bir damlacık umut ışığına muhtaç..VERSE 2 :gönül tarlama az önce bir tutam papatya ektimtektim belki zorlandım da sence bi ben mi yektimtek yürektim..tek bilektim..tek dilektin...şu ömür denen sandalımda tek başıma tek kürektim..sana gelen bu yolda bir ömrü feda ettim(malesef)tüm umutlarıma ben hep bu yolda veda ettim..topladığım paptyaları bir hiç uğruna heba ettim..ya saf şair ya mecnun ya en büyük metanettim..adım adım yol alırsın hayat yolu uzar gidersen seraplara kanarsın onlar da kuyunu eşertek ayağı çukurda kalbim çırpınıyor birer birerkaybediyor umutlarım yakında hepsi biter..şimdi bana arta kalan bir tek pişmanlık duygusune bir damla feri kaldı gözlerimin ne uyksumekan adres hepsi belli yanlızlığın derin kuytusukus yireğim kaleminle içindeki bu huysuzu..[(sabrın solu selamettir sakın durma sabretkalemim kirletirken kağıdı...beni yorma..((yüreğim))..sorma onu bana..sen içinde yanan bu ateşi korla..(hadiii)]