Gülmeyi Unuttum

Qarizma Gülmeyi Unuttum --------------------------------------------------------------------------------Qarizma :yalnız bırakın beni benim derdim bana yeter yeter tek bi kurtuluş kaldı oda ölüm cileyle geçiyor her bi günümhiç mi gülmeyecek bu yüzüm kalmadı dayanacak gücümkaranlıktı günlerim yüzüm hiç gülmediyanlızlığa sarıldım acılarım dinmediisyan ettim her gece ben ölümü bekledimgelmedi ölüm anlatamadım derdimi yalnızım ana bana kim elini verdibezdi şu gönlüm bu yalan dönen dünyadankurtulamadım cewremdeki yalanlardanyalancı insanlardan herşey yalan dolan yaramı sarmasın derdim cok büyük anabu yalan dünyada sensin hayat veren bana hayat darbeyi vurmuş bir kere banaacılarıma son veremedim baksana bilmiyorum son gelirmi bu acılarımamutluluğa ulaşırmıyım bu yolun sonunda herşeyi unutum bakar mıyım ben etrafımaUğur-Eyorgun düştü ellerim sanki kalemim kırıldıkaranlıklardayım bu ben yaşamaktan sıkıldıkaranlık bir yerdeyim yolun sonu yoktuyalnızım artık bahçemdeki güllerim solduyokum artık benliğim yalanlarla boğulduyorgun düştü ellerim sanki kalemim kırıldıkaranlıklardayım bu ben yaşamaktan sıkıldıkaranlık bir yerdeyim yolunmun sonu yoktuyalnızım artık bahçemdeki güllerim solduyokum artık benliğim yalanlarla boğuldudarda bu gönlüm ağladı her gece yıkılan umutlarıma sarıldım ben seszizce biliyorum gecen günlerim gelmez geriye hep sustu anam nefret doldu bedenime düşündüm kendi kendime sewdiklerim nerededipsiz kuyuları aştım sanmıştım yanılmışımgülmeyi unuttum 18 senede bakışımrüyalara kanmıştım yalanlarla şavaştımtek tesellim kalemim bunu ben anladım unuttum geçmişi artık bağrıma taş basmıştımparlayan yıldızım vardı onu takip ettim yolun sonunda ne vardı herzaman merak ettimulaşamadım sonuna bak sana fertat ettimkendimi kaybettim gecen günlerim ölü gibiydigünlerim eskisi gibi değil ben silinmişimbaksana gözlerime kin ve nefret doludurunutmuşum gülmeyi biliyorum hayat zordusensilik içinde kaldıben artık yalnızım RAP benim hayatım bunu sonradan öğrendim defterim ve kalemim sizlersiz ben neyleyimyorgun düştü ellerim sanki kalemim kırıldıkaranlıklardayım bu ben yaşamaktan sıkıldıkaranlık bir yerdeyim yolun sonu yoktuyalnızım artık bahçemdeki güllerim solduyokum artık benliğim yalanlarla boğulduyorgun düştü ellerim sanki kalemim kırıldıkaranlıklardayım bu ben yaşamaktan sıkıldıkaranlık bir yerdeyim yolun sonu yoktuyalnızım artık bahçemdeki güllerim solduyokum artık benliğim yalanlarla boğuldu qarizma & AYSENUR