Mgnienie Idylli

Tracę zmysły wzmożona odczuwalność bytu Raz z dostatkiem raz z brakiem kolorytu My tu razem więź splecione więzy drzew My tu jak letni deszczowy dreszcz Jak igła z płytą tworzą scratch Nierozerwalna wieź popatrz na mnie uśmiechnij się Zobacz w oku parę słodkich łez proszę ponieś się też Poczuj ciarki namiętny dreszcz połączenie zranionych serc Wszystko po to by zobaczyć w tobie słowa kocham cię I wiem ze tak jest choć nie słyszę tego o nie To nie martwi to mnie a dokładam wszelkich starań By ten stan rzeczy był niezmienny jak waluta w dolarach Stara wiara pochowana znieczulica Dedal zabił tu Ikara Wystarczy jej zapach jej wzrok jej uśmiech przeklęty Podpisze każdy papier ten stan musi być wieczny Ten moment ten czas zróbmy to obróćmy paradoks Mija godzina dla nas zaledwie chwila Niech ta godzina zatrzyma czas w jednostajnej pętli Na tarczy zegara cała splećmy bądźmy pierwsi Miłość jaśnieje bądźmy jak ślepcy To tylko godzina w pętli po co się spieszyć Czytaj ze mnie jak otwartej księgi Poczuj ból który we mnie siedzi Smutku dziedzic zaciera ręce w odpowiedzi Twoje zrozumienie słowo klucz Katharsis Ja ciebie też zdołam tu naprawić jeśli tego chcesz Nie chodzi o fizyczny test a o to co w tobie jest To jak znieczulica wyniszcza serca treść Nie martw się serce dotyka serca Oddam kawałek bijącego mięsa wytnę zarażona miejsca Pozszywam i dodam trochę piękna Teraz świat nie jest na plecach tylko w twoich rękach