(Nie)należni

I tak w kółko o jednym Ta sama gra, w którą wciąż ktoś wierzy I codzienny psalm bo dawno to Przestało cieszyć Brak, pewny brak I tak Cię powoli tracę Czas i po nas A ja jednak tańczę Bo zlepek naszych ciał już nie jest Moim darem, mym światem Zabrałeś kwiaty z rąk, uciekłeś Nie zostałeś jak miałeś My jak to zwykle my bierzemy oddech Czekając na dalsze rany I szukamy wciąż swych oczu a w nich Czyjejś racji Znów, i znowu przez łzy Lecą gorzkie frazy Ja wiem, że to już nas jedynie sparzy Bo zlepek naszych ciał już nie jest Moim darem, mym światem Zabrałeś kwiaty z rąk, uciekłeś Nie zostałeś jak miałeś Bo zlepek naszych ciał już nie jest Moim darem, mym światem Zabrałeś kwiaty z rąk, uciekłeś Nie zostałeś jak miałeś