Sa Puso't Alaala

Bakas ng kahapon sa lumang tahanan Mga guhit sa dingding, alaala ng nakaraan Bubong na sira, pader na may lamat Ngunit sa puso, ikaw ay di kumukupas Sa hapag-kainan, tawanan ay dinig Mga yapak, musika sa pandinig Damdamin ay buhay sa bawat silid Sa lumang tahanan, alaala'y di mapapawi Kahit lumipas ang panahon Bahay ay gumuho, ngunit di ang kahapon Mga alaalang yakap ng puso Habang may pag-ibig, ito'y mananatiling buhay Sa ilalim ng liwanag ng buwan Naghahabulan, tumawa, kay saya ng nakaraan Sa balkonahe, tunog ng gitara Awit ng kahapon, muling nadarama Hangin ang nagdadala ng lumang awit Mga tinig ng kahapon, muli'y bumabalik Kahit saan mapadpad, di lilimutin Tahanan sa puso, habambuhay iingatan Kahit lumipas ang panahon Bahay ay gumuho, ngunit di ang kahapon Mga alaalang yakap ng puso Habang may pag-ibig, ito'y mananatiling buhay Nais kong balikan ang ating tahanan Marinig muli ang awitin ng nakaraan Bagamat mahina na ang mga haligi Sa puso ko, ay mananatili Kahit lumipas ang panahon Bahay ay gumuho, ngunit di ang kahapon Mga alaalang yakap ng puso Habang may pag-ibig, ito'y mananatiling buhay Sa panaginip, lumang bahay muling buo Mga tinig ng kahapon, bumubulong Ginising ng araw, puso'y nanabik Sa yakap ng tahanan, sa init ng pag-ibig.