93 Harbi

hayatımın dönüm noktasında kazalar yaptım canımdan canlar eksilirdi kurtulamazdım pusmuştu düşmanlarım yoluma ateş attılar her şaranpolün başında cesetler dağılmıştı sarılmıştım önceden 93 harbime kurumuştu göllerimdağılmıştı geçmişim silindi eski düzenim bilirdim bu mevsimi her bir yaprak toplanırdı yerde birleşirdison kezde olsa bari umutsuz olmazdık darılmazdım belki umutlara kapatmazdım yumruklarım emre karşı gelir tepki yaratırdı sonuçlarında can yakan durumlar olurdu gönüldeayrılıklar hayat hazinemin tek öğretmeniydi susmak mümkün deyildi hep konuştururdu ki rap benim tek dilekçem sözlerimde arz ederfelek deftere başta yazdı ümitlerini yokoldu Nakarat sessiz yaklaşmaya ara verdim 93 harbinden sonra ne kadar can yandıysa öcü alınır hepsininmerkezin diplerinde işgal edilebilecek yer kalmadı her bir sorunun cevapları toprak altı oldu kanaat notumu almak için çok uğraşmadım fazlasını gördüysemde oradan uzaklaştımkirli paslı başlıklara asla imza atmadım yanlız gemide bir tek aslan olarak savaştımgeriye baktıkça sanki batıyordu dünyam ileriye bakacak olsakta bir tek yolcu kalmıştı derin denizin dalgası okşadı dünlerimi gökyüzüne ulaştı ay karanlığı aydınlattıfarklı farklı desenler yarattı rapin dalgası kanlı hançerin ucunda hala bir kanım var içimde yeşerip büyüyen anlamlara hasret kaldımkelepçe takki ellerime tutuklu kalsın öfkem kusurum varsada benim sal gitsin bir ömürden mutluluğu bağışlamışken bulmak bile imkansız tek dilek çeşmesinden akabilen sade damlayım pencereme perde çektiler harbe başlamadanNakarat sessiz yaklaşmaya ara verdim 93 harbinden sonra ne kadar can yandıysa öcü alınır hepsininmerkezin diplerinde işgal edilebilecek yer kalmadı her bir sorunun cevapları toprak altı oldu