Mecburum

ikametimde arzı nazır hoş görümde vardı yarımtaleplerde dökülü yarınım övünür son nidalarındabaşaklar ayaklanmadan yeşiliyle kesilir dibindenolgunlaşmamış meyveyi koparabilirmisin dalındanbenzetmeler bazen ayna kadar yansıtır yönlerinidili olmasada dilsiz anlatır,her kör gibimuhtaç kalmışken neden yanlızlığıma terkettiniz ki en mağdur olduğum anda sığınacak tek kapım Allahımdıbeni yanlız bırakmayan kalbe huzuru aktarandıduygularıma saklanan acıları yazmakla dindirdim raple kendimi yaşama adapte ettim baştan başa huzuru bulmaya çalışan bekçi müstecipten ilim Nakaratson durakta inmeye mecburum yıllarımdan ömür eksildi gittiincecik dalda tutunuyormuşum meğer ki,ölümü tatmışımsandığım kadar zormuş tek başınalığımyerdeyken bedenin buluştu gökle Ruhanison nefeside al Rahmani Rahmani son nefeside al rahmaniİnkar etmek mümkün olmasada iftiharda etmemsözcüklerimde sinir ve öfke varken susmaz bu yazarört pas etkmek öyle kolay deyil darbe bile kurtarmaz savaşta kaç can verdim toprağımda nice kanlar var bu şehire geldim gelelinice sevdiklerimi kaybettimkamufle etmek istedi bi gün örttü bi gün açtı üstünü süzdü en son noktaya kadar varan sabırlı sabrımıkanattı yaralı kanadımı ilerlememe engel oldusonucunu bilmediğin olaylara atılma asla canın yanaryıllar geçtikten sonra gelip yüzüme söylenip durursun yerlerde sürüne yılan misali dilinden zehir çıkar sürüngen hayvanlar kadar tehlikeli vede yanlızsınbazen yüzünü görmekten bile tiksinmeyede başladımbazen ölümün en sessiz anını yaşadığım oldukarmaşalar kafamı karıştırıken bi yandan devam ettimbi yandanda en kuytu köşede huzuru aradımNakaratson durakta inmeye mecburum yıllarımdan ömür eksildi gittiincecik dalda tutunuyormuşum meğer ki,ölümü tatmışımsandığım kadar zormuş tek başınalığımyerdeyken bedenin buluştu gökle Ruhanison nefeside al Rahmani Rahmani son nefeside al rahmani