Raziel Nisroc şarkı sözleri

Yaşama hevesi kalmamış ki gönlümün ve ömrümüm bu son gününde azap çekerkenUzakta bekleyen tek bir engel artık dön gel! Diyen bedense çaresizce geriye dönerYürürken hep solla başladım, emri böyle verdiler, destanı gönlünde yaşaArtık iskele alabanda, dalgalarla çaresizce gönle vurdularSitem yoktu, şükürle biterdi hep konuşmalarBaşımı yastığa koyduğumda, zamansa ağlatan o sayfalardaBir askerin mektubunda, köşeye yazdığı o notlarındaİzmir'in soğuk sabahlarında dualarım varUzakta bir kent orda dostlarım, tek ailem Menzilim var!Sinamonia sokakların içinde katilEsrar elde eroin enjekteKüçük bedenlere zincirGençlik elekteZaman ahir, bitmez dönenceKardeşim merhaba, şuan odamdayım zifir karanlık heryanım küçük bir ışıksa başcumdaSızlamakta gözlerim melekler aldı uykumuKusura bakma bedenim ayların yorgunuYazdıklarımdan anlamışsındır zaman tükenmiyorAcıyla kilitlenirya dilin, bendede o misaliFailim meçhul sokaklar aldı ruhum raylara mahkum kafeste kaldıHangi yolda hangi zorda kalsam kimse bilmedi, kimse görmediHükmü bedenim kaybeder belki tekrar belki tekrar şaha kalkarZamanı harcadık boşa döndü geriye herşey aynı kaldıGitti gideli dostum yürekler ayrı kaldıKalpte sancı gönülde dert aynı acıYürüyen dört kederde saklı mahrem yaralarDüşünce bekler, Vurgun bekler, biz de bekler

Sanatçının Fotoğrafı

Raziel Nisroc