Geçmişten Fotoğraflar (Ft. Da Poet)

Da PoetBırak batsın güneş ve teslim ol karanlığaBir anlık olsa da nolur tepki ver bu çağrıyaSancılarda yok deva geçmiş yandı çok defaGeleceğe miras belki her resimden bin cefaVe unutulmak için yaşanmış neden onca günArtlarında isim yok isimsiz vurgular hep bugünBende yok peki senin aklında mı onca günGeride bi kaç kare belki muhakkak olan ölümDönüm noktaları uzakta rutine kurulu her beyinMaziyi aramakta yollarsa aşındıkça zorlaşmaktaBen çocuk mu kaldım onca devler ortasında Belki yek cenk edendim sukünetin ordusundaBoşver zaten sorma hafızam çok yorgunOnca kaos var be dostum şuurlar hep durgunGözler arar dünleri yüzlerinse hep solgunGünlerse birer sembolü oldu bu dipsiz boşluğumunLoşluğu mu kaldı yoksa yozluğumu gerideKarın tokluğuna yakılan onca resim var ateşteKafeste ruhlar kanar bu gönlüm her nefeste kurtar Ve mazinin melodisiyle ağlarRazielMükafat zamanda zaman kalansaYaran acır harap yüzün soluncaKan da tam o tan vaktiSalınır zihnimin ucunda bir kemanla dansEsenlerinde şehrin geçmişin el izleriVelakin aynı yordamYorganaltı kıvranış bu sancılarHer resimde gördüğüm günahVe mutluluk uzak diyarda sanki Suratlarında ufuklar bedevi Bedene kilidi vuran dik yokuşlarKarşı konulan onca sorgu Yorduğun bu zikrin sonsuzu katetti sundu bendiniBileklerim kesik hazin bi kan incecik sızar usulcaGördüğüm resimler her birinde onca yüz silik gibiydiOnca söz yalansa mavilikti sandığım dakik mi kaç hazin sabahtaKaçıncı armoniydi bizlere çalanRuhumun ihanetiydi bu sonbaharda savrulan