Nerde Ümitlerim

Haklıydım,haksızdım,yanılmıştım,yıkıldımSonlara alıştım ama bu son farklı anladımÇünkü ayrılamadım senle var olmak istedimHislerim zirvede olsada şu anda sensizimKalbimden gitdin gideli gözüm yaşlı yolunu gözlerimSözlerim kontrolsüz hani nerde benim ümitlerimGözlerine baktığımda her şeyi gizler,devam ederdimSanırım gücümü kaybettim,kalmadı eski halimNerde ümitlerim, ışık tuttum ama bulamadımKaranlık çöktü,kimseden cevap alamadımBir mum ışıyla ben hep senin gözleri aradımYanılmışım,haykırmışım,ağlamışım,ne çareGidene kal diyemem ben,aslında biraz çekingenimSözlerimi engelleyemem ben,çünkü her zaman benimSon ümitlerimle beyaz bayrağı hep ben çektimHürriyetim benim elimde ama solmuş benliğimYarınımdan umudum yok,geçmişi özlerim,sensizimİleride her şey aynı kalacak ben bundan eminimSöylenecek son sözü söyledin ve terk ettinKendime haps oldum şimdi,ellerimi kelepçeledinNerde ümitlerim pas tutmuş sayfalarda mı saklı?Nedir bu ağlamaklı gözleri yaşlı haykırışlarıHerkesin vardır bir sabrı ama artık kalmadıdaha ne kadar hasret tozları kapımı aralayacaktı?darbeler hep beni bekler,pasifliğimi gözlerani bir hareketle beni yere serer,gülerlerbenim için yazılmış kader aleyhime işlerve böyle bitmez hepsi kötü sona devam ederkendi içimde ağlıyorum,yaş düellosu veriyorumarenada yarışıyorum ve zararı kendime atıyorumyaşıyorum ama boşuna nefes alıyorum,biliyorumyalnızlık paylaşılmadıkça daha da somurtuyorumaklımı soyutluyorum,pek çok darbe alıyorumruhum öldü,sağlam vücudum yok,nefret ediyorumkin kusuyorum kanımdaki zehirini koruyorumhastalık tüm vücudumu kapladı sanırım ben ölüyorumyetiş yardımıma ve pamuk ellerini uzatben tutamasamda sen beni sakın bırakma arkamdan ağlama,gözyaşları sahte aslındahayattayken sen yanımda olmayınca,her şey boş�benim kalbimi aldılar,sevgim yok oldu,soldubitti gibiydi her şey galiba geldi herkesin sonuşimdi elveda demek için hazırladım sonsuz yoluve gözlerimi yumdum,yıldızları izledim,hava bulutlu�