Ne Dersin !

Aklımda bi sonbahar sabahı ve gidişinDudaklarımda ismin ve gözlerim sana uyandı Sabahlara içimi dökerken yine ona kandınGünaydın aşkım bu kentin gözbebeklerinde kaldınSınırsızlığıma uzanan ellerin şimdi başkasının tenindeVe yeminle sana olan aşkı basit bi kelime sade dilindebenden bi sen çıkmaz bugünde Hayatımın bi özeti senden kalan avuçlarımaKaranlığı öğretmeden gitme çıkamam aydınlığaZindan odalarımda zincirlerine vur acımaSenden başka birine duvarlarımı kıramamMart güneşim yetiş gözlerinin yeşilini özledimVarmısın yokmusun varlığın mı yoksa yoklukBoş bi kağıt önümde elim korkakça savrulurYokluğunun güncesi doldu ve sen hala yoksunHasretler ve hüzün kokan saatler Aynalarım kırık ve yansıması koskoca bi senAdını dahi söyleyemediğim bi eylemde ruhum Direncim yok sana sevdamın bu son vuruşuKaç unutulmuşluk var yüreğimde belirsizBitmeye yakın gitmeye dursan Sevmeye yakın dursak sadece susarakGüneşimi avuçlarına al ve doğ yeniden günahlarımaanlattıkça üşüyorum günah gibi yaşayamadıklarımsensizliği soluyorum hergün yapmacık tavırlarımyeşil yeşil ölüyorum gözlerinde duyuyomusun kadınküskün renklerime kazınmış adının her harfi kışımbi adım ayrılık bi adım sen ve dünüm bulanık karanlığımın hüznümüsün neden senden sonra unuttu gelmeyi ölümkıskandığım saçların için rüzgarı söndürdümpeşimde gölgeler aydınlığımı gölgelerkaranlığa işkence eden ellerimi göğe sersoğuk hislerim var şu sıralar ölümü beklerüşüyorum yokluğun tenimi deler geçersusamış bi kalp var içimde gelde uslandıral başımı dizlerine yaslandırşartlanmış kelimeler elimde çoktandıraşkın her harfini gelde baştan yazdırbak koca dünyamı ayaklarına serdimneden bu denli ısıtır içimi güneşinağaç olsam toprağında beslermisin sevgimidallarım kurudu sen hangi ağacın gölgesindesinkarmaşıklığın daniskası eylül sabahı gidişinyokluğunun sarhoşluğu bedende hem zehirbiraz kül biraz duman ardında onca yalangün ışığına muhtaç umudu çıkar aklımdan(nakarat)tükendim sevgilim zor değil tahmin edersinbi avuç zaman bi avuç sevgi bilmem ne dersin bugünde eski bi fotoğraf anlattı seni birde gülüşüne savurdum kadersizliği