İHANETİN KALBİME

İsterdim olmanı ilk tanıdığımdaki o kişi Duymamışken söylediğin onlarca yalanı Sürüklerken intihara her geçen gün beni Ben de diğerleri gibi seni gerçek sandım Güvenebilmeyi isterdim aslında sana Kırmasaydın eğer yalanlarınla inancımı Dönmek isterdim seni ilk tanıdığım ana Diyebilseydim aşkın kalbime zararlı Sevgi değil bu yaşattığın büyük işkence Sen herkesten çok zararlısın aslında bana Keşke edebilsem bir şekilde senden nefret Gitseydin keşke ama yanımdasın hala Pişman değil sadece çaresizim içimde Kalpten giren feci bir zehir bu kanıma Unuturum sandım çok kez içince Zihnimdeki bir kabus bu süren hala Her zaman oldu tek gerçeğim şüphe Sana dair bildiğim tek ve her şey yalan Yaşadığımız her şey Acı birer tecrübe Yanan gönlüme yalan aşkından kalan Artık ruhuma işleyen tek his endişe diye olursa yalancı gözlerine kanan Her zaman oldu Zararım sade kendime Öfkeyse bir miras kalan babamdan bana Yalancı bir bahara aşık oldum ben Soldu çiçeklerim yaprak döktü dallarında Kalbim zihnimle her anında savaşırken Ölmeyi diledim yine de senin kollarında Yalanlarına inandırmışken kendini sen Yıkılsa da inancım oldum her an yanıbaşında Her şeye rağmen ayakta kalmışken ben Tek darbeyle yıktın kalmadı güç kollarımda Senin uğruna tertemiz gençliğimi çürüttüm Bu da benden duyacağın tek yalan olsun Bu dertlerle boğuşmakla geçti tüm ömrüm Yine de sana bütün gençliğim feda olsun Tek duygum şüphe, bana hiç ihanet etmeyen Kaldıramadım geçmişi, gece kafamda bekleyen Duyduğum bu endişe, ne yapsam da geçmeyen İhanetin kalbime, adını duyduğunda tekleyen Her zaman oldu tek gerçeğim şüphe Sana dair bildiğim tek ve her şey yalan Yaşadığımız her şey Acı birer tecrübe Yanan gönlüme yalan aşkından kalan Artık ruhuma işleyen tek his endişe diye olursa yalancı gözlerine kanan Her zaman oldu Zararım sade kendime Öfkeyse bir miras kalan babamdan bana