Mürekkep

Şafak vaktidir beni benden iyi betimleyen Uykusuz gecelerimin sonunda bekleyen Tedavimi geciktiren, yanlış kararlara sürükleyen Yürüdüğüm soğuk kaldırımlardır bu şarkıyı özetleyen Aklımdan geçenler dökülüyor birer birer Önümde ki kağıda, sönmeyen şu sigaralarla Çare olmuyor lityum hastalıklı ruhuma En büyük sırdaşım artık insomnia Yok sayarken kendi benliğimi Özlerim, bırakamam sabah üçleri Kendimi bildim bileli, oldum bir esiri Psikiyatri ve de biricik askerleri O yüzden dinlediğiniz bu ezgi Tam anlamıyla yansıtır tüm gerçeği Yazarken donan ellerimi, geçmek bilmeyen saatleri Her satırda kaybolduğum kalemin mürekkebini Yine de değişmedi rotam onca zaman Panik ataklardan manik ataklara Uykusuz gecelerden aydınlık sabahlara Kaç miligram gerekir ulaşmam için aşırı dozlara Dostlarımın yerini alan ağır ilaçlara Karşılaşınca sinsi hezeyanlarınla Döneceksin sağına bakacaksın soluna Bulamazsın gerçeği bakma ardına Konu olacaksın gidemediğin okulunda Yok sayarken kendi benliğimi Özlerim, bırakamam sabah üçleri Kendimi bildim bileli, oldum bir esiri Psikiyatri ve de biricik askerleri O yüzden dinlediğiniz bu ezgi Tam anlamıyla yansıtır tüm gerçeği Yazarken donan ellerimi, geçmek bilmeyen saatleri Her satırda kaybolduğum kalemin mürekkebini Saklı geçmiş yılların izi apoletinde Sebebi yaşamı bırakmayan bipolarite İlaçlar edemezken beni stabilize Dolanıp dururum yeşil gökyüzünde