Alaca

Nereye gittiğini bilmeyen insanların içinde Neyim neyim ben Bugün dünümden farklı bi gün olmayacak Ayaklarımı bastım aynı şekilden yere Tekim elimde ceketim, kulaklığım Adımlarımı attım aynı ritimden Çektim nefesimi içime Yürüyorum yoluma sokup ellerimi cebime Üşürüm düşünürüm gideceğim evime Bu şarkıyı yazacağım gece saat ikide Kalemimi çıkarıp İçerim bi yudum dökerim atıp acılarımı Kendine gel! Kendine gel! Sakladığım şarkıları bulmak için aradım Yeniden yitirmenin yerine Soruyorum kendi kendime niye Yaratırım beni ben yapan benim içimdekilerim ama Kölesi değilim içimdeki benin Dünyam bi kara bi ayan Hayatım giderek rayından Çıktı vah Yerim yok bana Alıp atmadıkça Kaldı yanan yanana Olmaz aman Hissiyatım alaca Hissiyatım alaca Alacağım var hayattan Hissiyatım alaca ya Aydınlığın içindeyim karanlığın ortasında Alaca Hissiyatım alaca Yok bi yerim kaçacak Hissiyatım alaca ya Karanlığın içindeyim aydınlığın ortasında Olamaz! Olur olur Görürüm en dibi Boğuldukça büyür dalgaların derinleri Nefesi yetiremeyeceğimi bile bile yüzüyorum açık denizleri Bi sebep değil bütün doğruları İçinde boğulamadığı kendi korkuları Sakın beni yargılamayın Beni zora sokun tamam ama sorgulamayın Bakıyorum işime Ne varsa yaşadığım takılır peşime Beni korkutamaz açılmasın geri diye kapattığım kapıları kitliyorum iyice Dönmüyorum geriye Girdabın içinde evriliyorum ağaca Kuru bi dala tutunup hep iyiden iyiye Eriyorum hissiyatım alaca Dünyam bi kara bi ayan Hayatım giderek rayından Çıktı vah Yerim yok bana Alıp atmadıkça Kaldı yanan yanana Olmaz aman Hissiyatım alaca Hissiyatım alaca Alacağım var hayattan Hissiyatım alaca ya Aydınlığın içindeyim karanlığın ortasında Alaca Hissiyatım alaca Yok bi yerim kaçacak Hissiyatım alaca ya Karanlığın içindeyim aydınlığın ortasında ALACA Dünyam bi kara bi ayan Hayatım giderek rayından Çıktı vah Yerim yok bana Alıp atmadıkça kaldı yanan yanana Hey Hissiyatım alaca