İstiridyeden Resitaller (YEDİ)

Vucüdümda yara açan bir şey var, emin ol bıçak değil Bir eylül akşamında hatırlarsın o caddeyi Yemeğin üstüne sigara huyumdan vazgeçmedim O yüzden maziyi her hatırladığımda alevledim dünyamı Sen güldün gökyüzünden gül yağdı pencereme Her geceme gelmesene? Dert, mesele... Tek senede bak neler değişti? Ben değişmedim Tadım yoktu o yüzden de hiç tadında içmedim Ahlakımı zorluyordu yazdığım tüm satırlar Kafamda zonkluyordun, kalbim bunu ayıplar Gel yanıma, gittiğinde söz bu sefer dağıtmam Hiç bir şeyi bilmem, fakat kokunu alsam yanılmam Yanına geldiğimde sarılmayacağını hiç ummadım Bir şiir oldum sokaklarda, fakat sen hiç duymadın İnatla bıkmadım, okudum bildiğim tüm duaları Söyle! İsmim hala gönlündeki duvarda mı? Tebessümünü güneşten al, bulutlarıma yansıt Gittiğinde şehirdeki bütün ışıklar kapansın Sen, ölüme doğru verdiğim ilk kararsın Merak etme elbet bir gün gözlerimde kanarsın Celladım öldürmek ve parçalamakta kararsız Arsız bir kalbe konuk olursan kutuplarda yanarsın Ankara'da güneş, Tarsus'ta kar kadarsın Mutluluğuma düşman ol, sonrasında dert ararsın Kemiğe dayanmıştı bıçak, ben hiç direnmedim Yaşantımı sorguluyorum öylesine bir yerdeyim Varlığından kaçar herkes, gölgesine giden benim Kalplerimizi biz kanattık, körleşense elem değil Köz neşemse artık saklambaçta usta oldu inan Taaruzda soldu bitap düştü bedenim Pencerenin tam önünde bir sokak lambasının altında bayatlarken Uzattığım saçlarımı kopardım ben, işte o an