Teknoloji

Yok eski günler, yıkılmış sözler, çok da zordu, en derine atma Gün veriyor karanlığını, ay ışığı yetmez, bir güneş olsa Sona ermeli her şey, göremiyor kimse, umursamaz insanlar yıkımlara başlıyor Açgözlü kafatasları, doldurmuş zamanı, sonsuzluğun bir tutam yıldız tozu iken Ve satın aldıklarımız sonra bize sahip oldu, bu sihrin ilizyonu sormadan kör etti Teknoloji bir kurtarıcıymış gibi herkesi bir simülasyonun içine tıktı Kime, neye inanacağımızı sorgulamadıkça, bize acımayan bu girdabın içindeyken Yok eski günler, yıkılmış sözler, çok da zordu, en derine atma Gün veriyor karanlığını, ay ışığı yetmez, öyle güneş olma Yeni bir numara ekleniyor her gün, kurtarmaya el uzatmıyor hiçbir kimse Işığın vuramadığı kadar derinde, kafamızı kaldırıp, yukarıya bakamadık Yok eski günler "Neden" diye soracaksın kapana yakalandığında Yıkılmış sözler hatalarımız dönüp bize baktığında Hayata geç kaldığında, tatlı uykunun bahanesi olmadığında Her şey şimdi sona erdi, perde açılmadan zaten kör olduk