Aynı Yerdeyim

Umutlarım vardı aldığım soluklarım Sana yazdığımı kimseye okumadım Düşlerimi gökyüzüne savurayım Yanıltmadı beni yine duygularım İsterdim birlikte uyuyalım Bana izin vermedi korkularım Zorlamadım ki kavuşayım Seni kimler üzdü yavrucağım Suratımdan okunmayan bir hüzüntü var içimde Sanki oyuncağı elinden alınmış çocuk gibiyim Okunmalıydı selam benim gittiğin o günden Olgunlaştı on yedi yaşında çocuk senin yüzünden Hayatıma girdiğin günden beri Üzgünüm bu çocuk senden bezdi Senden öğrendim için bencilim Limanda bıraktım gençliğimi Seni ben bile durduramam artık İşe yarazmış bazen saflık Sana veremediğimden sanırım Kollarımı kendim kanattım Yaralarım derin bunu anlamazsın Parçalansın derim ağlamazdım ne yaparsan yap sana kıyamazdım Gitsen bile ben anlamazdım Bu aralar baya bi durgun haldeyim Sen bilirsin beni bıraktığın yerdeyim Sen alışmışsın güneşli günlere güzelim Ben gecenin dördü beşiyim Renklerim siyah beyaz yine aynı evdeyim Soğukta değil sıcakta üşüyor ellerim Ben seni soğukta bile beklerim Şerefim benim tek servetim