Sokak

Hangi biriniz anladı bu sokaklar neyin peşindeDostu olmuş gecelerin bir karanlığın eşiğindeYazmama sebepti karton toplayan o kardeşimdeSustum öyle onlar abi gülermi kader dediğindeNeyin farkındaydınız siz ve de neyin triplerindeHangi biriniz dışlamadınız ki serseri deyipteNasılsa senin karnın tok her bişeyin önündeSen güzelce uyurken onlar dans ederler ölümleBu denli yaktı beni hayat ve biraz sabır diledimNedense gözlerim doldu hep sorup sual ettimO illet yüzünden söyle kaç kişi hayatını kaybettiSanki o dakika orda beynime bi kurşun yedimDayanamadım aktı gözümden birkaç damla yaşKaldım öyle yerimde anlamadım bu nasıl savaşGelemedim de kendime yıkılıyorum yavaş yavaşTutuverdiler elimden ve çatılmıştı bana da kaşSonra oturup anlattı bana ailesine bakıyormuşGeceleri karton toplayıp gündüz okula gidiyomuşBu yüzden bu düzen onun için basit bir yolmuşDiyor ki onu en çok babasının ölümü yormuşAh be çocuk keşke hiç büyümeseydin değil miYükün ağır yolun uzun ama istediğin bu değildiMalesef birçoğuda işte hayata böyle yenildiDile kolaydı söylemesi ve şeref paraya eğildiAnlamı var hikayemin zalimden eleştiri yedimBende merhamet nedir aynı bu şekilde öğrendimGündüzleri değilde nedense karanlığımı seçtimBu yolda birçok insandan bile hep vazgeçtimBenim anlattıklarım gördüklerimin ta kendisiMillette acıma yok sanki sokakların efendisiÖğrendim kini, hırsı, öfkeyi birde merhametiSanada banada ölüm var, duyulacak sela sesiBir çocuktu bana böyle nedensizce yazdıranBir çocuktu sebepsizce sokaklarda yok olanBir hayattı kendini bir maddeye bağlayanBir çınardı bir anneydi evladına ağlayanDışlamaya devam edin sakın destek olmayınÖldürün bile bile ve kim olduğunu sormayınNasılsa yeriniz rahat kendinizi fazla yormayınOnlarda insan elbet hesap günü var unutmayın