Chrobry

Atrybut niebios Łaskawy los Nie uśmiecha się Nigdy dwa razy Wieje w żagle abyś gnał W nieznane przed siebie A potem zwoła sztorm I wyrzuci za burtę Teatr będzie trwać Kat nie cofnie ręki Nie stanie w miejscu Uczyć konsekwencji Ten pierwszy raz Może być ostatnim Więc przestań łkać I chwyć się brzytwy Ten długi rejs ahoj Jak droga cierniowa Gdzie ściele się trup Im bliżej jest meta Cała naprzód