ŞARKI SÖZÜ
Kır evinin verandasında
Bir rüzgar gülüne rastladım
İnsanmışçasına konuşmaya başladım
Dedim benim kadar yalnızsan
Tek gecelik bir aşksan
Omuzlarına abanan bir anıdan kaçıyorsan
Dibe vurduysan yada hala düşüyorsan
Bir yaz günü bir yaz günü
Hiç bu kadar üşüdün mü?
Rüzgar gülü rüzgar gülü
Hiç ölümü düşündün mü?
Hayalimdeki adsız kadın
Sanki ağzımda tadın
Eminim ki sende hep kendini aradın
Evimin yolu beni unutmuş
Oellerin soğukluğunda
Tüm bu garip duygular bir tür iç kanama
